برنامه ناسا برای تامین بودجه فناوریهای اکتشاف فضایی
تاریخ انتشار: ۸ بهمن ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۹۴۹۹۸۶
ناسا برنامهای را برای تأمین مالی مجموعه جدیدی از فناوریهای اکتشاف فضایی آغاز کرده است که روزی میتوانند سودمند و شاید حتی دگرگون کننده باشند.
به گزارش ایسنا و به نقل از اسپیس، برنامه «مفاهیم پیشرفته نوآورانه ناسا»(NIAC)، بودجهای را برای مطالعات اولیه در مورد فناوریهایی فراهم میکند که میتوانند از ماموریتهای آینده پشتیبانی کنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
انتخابهای فاز یک امسال NIAC شامل ایدههایی برای تلسکوپهای فضایی هستند؛ مانند نوع جدیدی از رصدخانه که از هزاران ماهواره کوچک یکسان با استفاده از مفهوم تداخلسنجی تشکیل شده و دیگری که از شکلدهی سیال در ریزگرانش برای ایجاد یک آینه به عرض ۵۰ متر برای نسل جدیدی از تلسکوپهای فضایی استفاده میکند. مفهوم دیگری به دنبال این است که تلسکوپ بتواند سیارات مشابه زمین را که به دور ستارههای مشابه خورشید در فاصله ۳۲.۶ سال نوری از زمین میچرخند، شناسایی کند.
مفاهیم مرتبط با سوخت و موتور هستهای برای کاربرد احتمالی در حمل و نقل فضایی مورد بررسی قرار خواهند گرفت. یک قایق پرنده برای کاوش در قمر بزگ زحل موسوم به «تایتان»(Titan) و یک راکتور هستهای هیبریدی برای دسترسی به قمرهای یخی مانند قمر مشتری موسوم به «اروپا»(Europa) نیز از جمله ایدههایی هستند که به تازگی تامین مالی شدهاند.
«بیل نلسون»(Bill Nelson)، مدیر ناسا در بیانیهای که این آژانس در ۹ ژانویه منتشر کرد، گفت: ناسا جرات دارد غیرممکنها را ممکن کند. این تنها به دلیل وجود نوآوران، متفکران و افرادی است که به ما کمک میکنند تا آینده اکتشافات فضایی را تصور و آمادهسازی کنیم. برنامه NIAC به این دانشمندان و مهندسان آیندهاندیش کمک میکند تا تجهیزات و پشتیبانی لازم را برای تشویق کردن فناوریهایی که مأموریتهای آینده ناسا را امکانپذیر میسازند، فراهم آورند.
فهرست کامل ایدهها و محققین اصلی آنها که برای کمکهای مالی فاز یک برنامه «NIAC 2023» انتخاب شدهاند، در زیر آمده است.
۱. تلسکوپ سیال برای فعال کردن نسل بعدی رصدخانههای فضایی بزرگ. «ادوارد بالابان»(Edward Balaban)، «مرکز تحقیقات ایمز»(ARC) ناسا در سیلیکون ولی، کالیفرنیا.
۲. پیشرانه فوتوفورتیک که امکان کاوش در مزوسفر را فراهم میکند. «ایگور بارگاتین»(Igor Bargatin)، «دانشگاه پنسیلوانیا»(UPenn) در فیلادلفیا.
۳. دسترسی به اقیانوسهای جهان یخی با روش همجوشی هستهای. «ترزا بنیو»(Theresa Benyo)، «مرکز تحقیقات گلن»(Glenn Research Center) ناسا در کلیولند.
۴. شکلدهی خمیده به سازههای فضایی بزرگ که از نظر الکترواستاتیکی فعال هستند. «زاکاری کوردرو»(Zachary Cordero)، دانشگاه «امآیتی«(MIT)
۵. خط لوله اکسیژن قطب جنوب قمری. «پیتر کورری»(Peter Curreri)، شرکت «لونار ریسورسز»( Lunar Resources) در هیوستون.
۶. پیشرانه موسوم به «Pellet-Beam Propulsion» برای اکتشاف فضایی موفق. «آرتور داوویان»(Artur Davoyan)، «دانشگاه کالیفرنیا، لس آنجلس»(UCLA)
۷. گروه جدیدی از پیشرانه هستهای دووجهی حرارتی/الکتریکی با چرخه روتور موجی که امکان انتقال سریع به مریخ را فراهم میکند. «رایان گوس»(Ryan Gosse)، «دانشگاه فلوریدا»(UF)
۸. مصالح خودپرورشدهنده برای مجهز کردن زیستگاهها در مریخ. «کونگروی جین»(Congrui Jin)، «دانشگاه نبراسکا»(UNL)
۹. رصدخانه بزرگ برای طول موجهای بلند. «مری کنپ»(Mary Knapp)، دانشگاه امآیتی
۱۰. «تایتان ایر»(TitanAir)، مجموعه سیال پیشرو برای فعال کردن علوم پیشرفته. «کوئین مورلی»(Quinn Morley)، شرکت «پلنت اینترپرایزز»(Planet Enterprises) در واشنگتن
۱۱. «امبرکور فلشلایت»(EmberCore Flashlight)، بررسی ویژگیهای ماه از راه دور با منبع پرتو ایکس و گاما. «کریستوفر موریسون»(Christopher Morrison)، شرکت «اولتراسیف نوکلییر کوآپریشن»(USNC) در سیاتل
۱۲. تشخیصدهنده سیاره فراخورشیدی برای شناسایی و بررسی تمام سیارات فراخورشیدی مشابه زمین که به دور ستارههای مشابه خورشید میچرخند. «هیدی نیوبرگ»(Heidi Newberg)، «موسسه پلیتکنیک رنسلیر»(RPI) در نیویورک
۱۳. ژنراتور انرژی سلولی حرارتی رادیوایزوتوپ. «استفن پولی»(Stephen Polly)، «موسسه فناوری راچستر»(RIT) در نیویورک
۱۴. موتور موشک هواژل. «رایان وید»(Ryan Weed)، «پوزیترون دینامیکس»(Positron Dynamics) در سیاتل
برنامه NIAC در سال ۲۰۱۱ آغاز شد و توسط «اداره ماموریت فناوری فضایی»(STMD) ناسا تامین مالی میشود.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: ناسا اکتشافات فضایی ماهواره سیارک دانشگاه آزاد اسلامي کنکور 1402 تغییرات کنکور 1402 فضاپیمای لوسی خدمات توانبخشی از راه دور ابرهای شب تاب ماه نورد چین سیارک دانشگاه آزاد اسلامي کنکور 1402 تغییرات کنکور 1402 هسته ای
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۹۴۹۹۸۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ایران می تواند پرتاب انسان به فضا را رقم بزند؟+ فیلم
یکی از جذابترین و پرمخاطبترین موضوعات روز دنیا به با توجه به پیشرفت سریع علم و فناوری، حوزه فضایی است و کشورهای زیادی با سرمایه گذاریهای هنگفت در این عرصه فعالیت و با یکدیگر رقابت میکنند.
یکی از مهمترین و حتی میتوان گفت دشوارترین فعالیتهای فضایی مربوط به پرتاب انسان است که البته کشورهایی که در این حوزه فعالیت دارند تعدادشان از انگشتان یک دست کمتر بوده و محدود به چین و آمریکا و روسیه میشود. کشورهایی چون ایران و هند نیز در جهت بومی سازی این اقدام و به نتیجه رساندن آن گام بر میدارند.
ایران نیز ۱۳ سال پیش با اعزام کاوشگر۴ نخستین گام عملی در اجرای پروژه ملی اعزام فضانورد ایرانی به فضا را برداشت، اما بعد از سال ۹۲ پروژه زیست فضای ایران تا پایان دولت دوازدهم متوقف شد.
پیرو همین موضوع و کسب اطلاعات بیشتر درباره عملکرد ایران در حوزه پرتاب انسان به فضا، گفتوگویی با حسن سالاریه، رئیس سازمان فضایی کشور داشتهایم.
سالاریه در پاسخ به سوال خبرنگار باشگاه خبرنگاران جوان مطرح کرد: در سال ۱۴۰۲ برنامه زیست فضا را با پرتاب اولین کپسول که کپسول ۵۰۰ کیلوگرمی بود آغاز کردیم. متعاقب این پرتاب، قراردادی را برای ساخت یک کپسول با جرم بالاتر و قابلیتهای بهتر نظیر سیستم کنترل، ناوبری و هدایت پذیری که جزو لاینفک کپسولهای زیستی میشود، منعقد کردیم که انشاءالله ساخت و پرتاب موفقیت آمیز آن، مسیر را برای ساخت کپسولهای پیشرفتهتر باز میکند.
او ادامه داد: اگر برنامه ما بدون مشکل پیش برود ظرف چهار، پنج سال اینده میتوانیم به کپسولهایی برسیم که قابلیت حمل انسان را هم دارد. قابلیت حمل انسان یعنی کپسول به لحاظ جرمی و شرایط زیستی که داخل آن فراهم است، مورد تایید باشد. همچنین قابلیتهای معمول که همان هدایت و کنترل و ناوبری است را دارا باشد.
او با اشاره به پیچیدگیهای کپسول زیستی با قابلیت پرتاب انسان و ویژگیهایی چون قابل برگشت بودن که باید دارا باشد، بیان کرد: اگر طبق برنامه پیش رویم و منابع لازم برای این کار به موقع تخصیص پیدا کند و دچار مشکلات و پیچیدگیهای فنی که به طور طبیعی در چنین مسائلی ممکن است پیش بیاید، نشویم؛ به نظر میرسد ظرف ۴، ۵ سال آینده موشک هایی با قابلیت حمل انسان خواهیم داشت. اما این مسیری است که فراز و نشیبهای زیادی دارد و ممکن است مسائلی پیش بیاید که برنامه ما یکی دو سال با توجه به موانعی که ممکن است پیش بیاید به لحاظ فنی یا تکنولوژی عقب بیفتد یا حتی ممکن است توفیقات خوبی حاصل شود و در برنامه جلو بیفتیم.
او در پاسخ به سوال خبرنگار باشگاه خبرنگاران جوان درباره اینکه آیا در حال حاضر نیروی انسانی برای پرتاب به فضا وجود دارد یا آموزش داده میشود یا خیر، بیان کرد: در حال حاضر خیر اما در برنامه هست که این هم اتفاق بیفتد. انشاءالله به محض اینکه به جمع بندی برسیم اطلاعات خوبی را در این باره در اختیار مردم قرار میدهیم.
کد ویدیو دانلود فیلم اصلی باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی علوم فضایی و نجوم